Eibarko euskara hiztegia

1. [kaiola] . iz. (TE). Jaula, (fig) hogar. Nahi tta urrezkua izan, kaixolia kaixola. / Aunque sea de oro, la jaula es jaula. / Kardantxillo bat kaixola dotore batian kantatzen zan artian. (Zirik 83). / Kintzena egun batian, orduak aurrera eta ez zan agiri Txoririk bere kaixolara (etxera). (Zirik 76).

2. [kaiola] . iz. (ETNO). Jaula de obra.   "Teillatuko hodeixiari bajadia ipintzeko aldamiñua, sokiakin esegitta goittik behera ibiltzeko". Trokolia erabiltten dok kaixolia jaso eta bajatzeko. Ik. trokola.